Seks. Het verkoopt. Naakt. Het verkoopt. Dus de boeken van Jamie oliver - aka The Naked Chef - waren gedoemd om als zoete broodjes over de toonbank te gaan. Zijn programma's waren voorbestemd om hoge toppen te scheren in kijkcijferland.
En toch niet omdat een guitige Brit in de keuken seks en blootheid verkoopt. Wel omdat een guitige Brit met een sappige tongval al even sappig over "fantasic balsamic vinegar" kon vertellen of lyrisch worden over een bord bolo.
Hij had dan ook een goede leermeester, met Signor Antonio Carluccio en zijn passie voor "abundant olive oil".
Ook omdat het niet bij sappig gezever bleef. Hij toverde ook sappige gerechten op tafel. Verfijnd en echt niet zo moeilijk te maken. Maar bovenal werkelijk verrukkelijk, voor elke gelegenheid.
Zijn truc en name&fame: de naaktheid. Ja, het verkoopt.
Gestripte ingrediënten met body. Oftwel, wat de slow food beweging o.a. ook propageert: terug naar de essentie. Een pasta overgoten met een scheut van de beste olijfolie, bestrooid met de lekkerste parmigiano en gedot met de zoetste tomaatjes, vergezeld van de puurste basilicum, dat vraagt gewoon niet om meer... misschien nog om een glaasje wijn erbij.
Kookboeken, ik kom er niet toe ze te tellen. Ik had er al ... "oh, hierin heb ik al lang niet meer gekeken! En dat heb ik al lang niet meer gemaakt!"... nu heeft de sint er nog eentje extra door de schouw geduwd. Omdat ik braaf was? Of net omdat ik me ook al eens durf te verliezen in sappige vertelsels over eten?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!