Making it sexy in London!

London, we came, we saw and we won!
Zaterdag 7 juli vroeg uit de veren, want Linde en ik moesten de trein hebben richting London! Jippie!
Na een trein- en busrit van enkele uren wilden we eerst onze bagage droppen "at Alan's place". We wilden meteen the city intrekken. Er zou geshopt worden!! Een heel belangrijke bezigheid in de Engelse hoofdstad daar de winkels er eindeloos blijven opduiken.

's Avonds doodmoe, maar tevreden in bed gedoken, na een lekkere pizzabaguette. Mijn mond stond werkelijk in brand na Linde's toevoegsel: rode peper! :-)

Om een evenwicht te brengen in onze trip besloten we dat zondag, nee geen rustdag was (wij zijn nl. niet erg katholiek), maar speel-toerist-dag. Dat betekende: Buckingham Palace bezoeken, de wacht begluren, Westminster verkennen, in de Londonse parken verpozen, langs de Thames wandelen enz. De Tower Bridge haalden we die dag niet, onze voeten gaven het na uren wandelen op. Dat zou dus voor later zijn.

Het kookfornuis riep: we zouden lasagne maken voor Alan en Monique.

Maandag waren we de rol van toerist beu en lonkten de winkels weer. We hadden beide immers nog enkele zaken op ons verlanglijstje staan. En onze verlangens werden met gemak, maar pijn voor de portefeuille, vervuld.




Geloof het of niet: shoppen gaat ook de keel uithangen. Dus: vandaag weer toerist spelen. Nu, er speelde ook nog wel iets anders mee, namelijk dé apotheose van onze trip, het hoogtepunt van onze reis, de kers op onze Engelse taart, het neusje van de Thamese vis....... trrrrrtrrrrrr.... het concert van Justin Timberlake die avond in de Millenium Dome (nu bekend als the O2)!

Die Dome ligt pal op de nulmeridiaan in Greenwich, dus vonden we het de uitgelezen kans om naar de sterrenwacht aldaar af te zakken, met de boot van Westminster naar Greenwich Pier. Zo gedacht, gezegd, zo gedaan! En daar stonden we dan op de rode lijn! Ook de koepel van de Koninklijke Sterrenwacht heb ik dan eindelijk in mijn leven kunnen betreden (ja, ik ben een seut)! Jammer genoeg werkt de sterrenkijker niet meer.


En natuurlijk telden we de uren af dat we naar Mr. Sexy Back konden gaan. Stiekem speelden we die dag geen toerist, maar bakvis: zie onze zelf-ontworpen t-shirts! Ze te lang blootstellen aan het oog van anderen durfden we echter niet... :-) Daarvoor waren we te trots.













In de volgelopen Millenium Dome wachtten we geduldig om meneer zijn komst.
Het voorprogramma van Esmee (die Nederlandse griet die via YouTube ontdekt werd door JT) en Fergie (de kortgerokte vrouwelijkheid van Black Eyed Peas) konden ons maar matig boeien, maar wisten het publiek toch al op te warmen.

Maar pas toen de begintune van FutureSex/LoveSound luider en luider klonk en Justin Timberlake oprees in het midden van het podium ging de hele Dome pas echt uit zijn dak. En ik kan je zeggen: zoveel vrouwenstemmen bijeen, dat gaat pijn doen aan de oren! :)

Zijn hele nieuwe cd passeerde revue, aangevuld met de hits van zijn Justified-cd, geruggesteund door een uitstekende groep dansers en twee koppels van backing-vocals die meer soul uitstraalden dan het zuiden van Amerika ooit heeft gekend. Ja, hij had de juiste entourage gevonden, JT.

Hij zweefde niet enkel op funky tunes geproduceerd door master Timbaland, maar dit popidool kon ook nog eens verrukkelijk dansen, bleek een begenadigd beatboxer, speelde piano alsof zijn ziel erin lag en betokkelde de gitaar met heel wat schwung. Ik was niet meer zo verbaasd dat iedereen, inclusief Linde en ik, zo uit het dak ging!

In de pauze kregen we een, naar mijn mening, teleurstellende Timbaland, die alles leek te hebben voorgeprogrammeerd: een soort mix van zijn meest gekende deuntjes (Missy, Justin, Nelly Furtado enz.). Gelukkig maakte hij zijn optreden meer dan goed in zijn duetten met de grote meneer van die avond: Sexy Back was sexier dan ooit! Geweldig, I love Justin! ;-)