Chick(s)en and beer

Alle dagen vakantie. Dat is mijn motto, en bij uitbreiding dat van mijn inwonende love of my life. Ons motto heeft nu echt niets van doen met elke dag zo veel mogelijk uren op onze luie kont door te brengen, maar alles met genieten, koken, nieuwe dingen ontdekken, verkennen, lachen en tijd maken.

Dus zo komt het dat ik na een drukke en chaotische werkdag vlak na mijn echte vakantie met een verhardend masker op basis van witte chocolade (ja, daar zijn foto's van. Nee, die krijg je niet te zien) voor me uit zit te kijken en ontspannen terugdenk aan elke dag vakantie... en aan het laatste nieuwe experiment: het grillen van een hele kip met een blik bier... recht in de poep.  

 

Ik had al eerder grote ogen getrokken toen ik dit gerecht in kookboeken van mijn held Jamie en van bbq-meester Peter De Clercq tegenkwam. Dit was een must-do. Niet alleen door de misschien aparte plaats van het blikje, maar vooral omdat je door die manier van koken een prachtige, subtiele smaak krijgt in het gepenetreerde beest. 

En als die smaak niet van het bier komt, dan wel van de exploderende mengeling van de kruidenrub en de marinade. Voor de kip (please, vermijd die opgezwollen waterkippen van sommige supermarkten!) mengden we immers tientallen kruiden onder elkaar voor de barbecuemix en maakten we een heel aromtische vleesmarinade. Wrijven en smeren maar.

Na anderhalf uur in ons nieuwste gezinslid, Dhr. Smoker, belandde er een geurige, mooi gegaarde kip op mijn bord. Met die lekkere krokante vel, pittig van de kruiden en marinade en met dat sappige vlees, zonder water. 

En dan gebiedt de eerlijkheid me nu om te zeggen dat ik de credits niet echt mag opstrijken. Ik maakte weliswaar de marinade en de salade, maar daar stoptmijn bijdrage al. Tenzij je "enthousiast taterend en aperitievend" ook een nuttige aanbreng noemt. De rechten gaan naar mijn loved one. Je weet wel, die elke dag mee vakantie houdt.