Tweede kerstdag. Hij zat te blinken. Ik blinkte terug. Mijn One! Vanaf nu zou hij me bijstaan, de weg wijzen, liefelijk waarschuwen voor flitspalen, me uit benarde situaties helpen enz.
In my dreams... In realiteit: geen wit paard, wel een wit scherm; geen bijstand, wel vluchtgedrag. Reed ik enkele kilometers, dan was mijn TomTom het al beu en gaf hij er de brui aan. Ettelijke gesprekken - inclusief gevloek - leken aanvankelijk te helpen. Aanvankelijk, want mijn One was blijkbaar niet mijn One.
Ik tierde, ik sprak zeemzoet, ik aaide, ik lachte ... Amper effect. Telkens opnieuw ging hij weg en kwam hij terug. Maar een vos verliest zijn streken niet. Goed, er is een grens aan alles, dus ruilde ik mijn One vanmorgen in voor een nieuwe One. Die voorlopig gelijkaardige kuren vertoont. Ik heb het gehad met die One's en TomTom.
Zou het toch niet eerder aan jou liggen... ;-)
BeantwoordenVerwijderenaan de kleur op de foto te zien heeft Jamie ook het groen van de prei gebruikt
BeantwoordenVerwijderenja, het stond in ieder geval niet in het recept dat het er niet bij mocht... Nu, ik heb wel een aangepaste versie gemaakt, want ik had geen selder. :)
BeantwoordenVerwijderen