maandag 17 november 2008

Betoverende fluit

Met mijn zwarte, gestrikte, gelakte semi-stiletto's onder mijn - dankzij hun aanwezigheid - gepimpte jeans fietse ik heel elegant naar het mooie schouwburggebouw van Leuven city. Reden van deze opgetutte verplaatsing: mijn allereerste échte opera. En oh wat was ik opgewonden, benieuwd, gespannen. Ik was er tamelijk gerust in dat Mozart's muziek me zou kunnen betoveren. Ik hou van Mozart. Hij is toegankelijk, zwierig, toch stijlvol. Wat wil je nog meer van een man?

Maar wat zou er gebeuren als de alt, de sopraan, de bariton hun tonen de lucht in zouden sturen? Blijkbaar: een algemene geamuseerdheid, lichte lachjes, geïntegreerde blik en een gevoel van welbehagen. Een sprookjesachtige wereld, waarin de vrouw wel duidelijk haar plaatst diende te kennen, over goed en kwaad, prinsen en prinsessen waarbij de eersten de laatsten redden; naar goede gewoonte.

Dankzij You Tube kan ik een beetje van dat alles naar hier brengen en verder versteld staan van de ongelofelijke, loepzuivere stemkwaliteiten... Nu klaar voor het zwaardere werk. Wel jammer dat ik dan de voorstelling van "Carmen", met een ticket op zak, gewoon gemist heb.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

You make me happy: bedankt voor je comment!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...