Royal Ballerina's voor een ballerina-addict

Ik ben geen shoe addict en dat ligt aan de ontwerpers: ik weet meestal goed wat ik wil en de gemiddelde shoe designer lijkt dat niet te weten. Dat bewijst mijn beperkte schoenencollectie die bovendien heel eenvoudig in te delen is in instant crush high heels en all round, girly en eeuwigdurend succesnummer, platte ballerina's. 

Beperken tot zwart en bruin?!

Maar zelfs het vinden van een eeuwigdurend succesnummer is geen sinecure. Struin web en winkelstraat af en je komt tegen: te plat, stom hakje, foute kleur, verkeerd materiaal, te braaf, te plomp, te slap, te stijf ... Maar ik panikeer niet - wat een uitzondering! - want vriendinnen Annick Claeys en Tania Berkovitch creëerden een ballerina-hemel met Royal Ballerina's.

Keuzeproblemen!

Royal Ballerina's dat is één model van de platte schoen met obligaat strikje in alle kleuren van de regenboog en in een waaier aan materialen. Online - dus met hooguit drie muisklikken, tenzij je niet kan kiezen - te bestellen voor een basisprijs vanaf € 69. Ok, dat ligt net boven mijn ballerina-budget, maar hey, voor de hemel heeft een mens wel € 19 euro extra over!

Schetsen en ideeën met Moleskine

Waren er geen Moleskine-schetsboekjes dan waren ook Van Gogh's fameuze Zonnebloemen en Sterrennacht, Picasso's Guernica en Nude Woman with a Necklace of Hemmingway's The Old Men and The Sea er niet. Oké, dit is misschien wat kort door de bocht, maar "once you have a Moleskine-notebook, you never go ... euhm.. back". 

Ik ben gek op schriftjes allerhande. Niet onlogisch dus dat de Moleskine-boekjes op de plek die ik mijn thuis noem overal rondslingeren. De pandemie begon met de klassieke, zwarte agenda en breidde ondertussen uit naar een de rode variant, dik en dun, het reporterboekje, het reisverslagkribbelschriftje, het kook- en receptenboek, nog een klassiek zwart schetsboekje, maar deze keer zonder lijntjes enz.

En onlangs mocht ik cadeaupapier wegscheuren om mijn nieuwe aanwinst te ontdekken: een knalroze en een zachtroze Moleskine Volant-schrift, mét lijntjes. Ideaal voor interviews, ideeën, plannen, schetsen en knipsels! Wie wil er al een tentoonstellingsruimte reserveren voor mijn werk, aub?

Njam is koken met Feeling

Natuurlijk was het voor mij vorige week uitkijken naar de Nederlandse versie van Jamie Magazine. Vlotte chef, lekker papier en totally my style. Ik gok dat mister O. geen moeite zal hebben om ook hier met zijn tijdschrift zijn horde fans nog te vergroten.

Spannender is het nieuws dat Vlaanderens leukste stylish vrouwenmagazine - dat is dus Feeling, voor zij die het in Keulen horen donderen - samen met het culinaire digitale tv-platform Njam! vanaf morgen een Gloednieuw, Sprankelend, Verfijnd, Lekker, Verrassend, Gastronomisch en Toegankelijk Njam!-tijdschrift naar onze krantenboeren stuurt! Spannend, want het is Belgisch! En ook opwinding omdat yours truly er schrijft over haar geklungel (of successen?!) in de keuken met de gerechten van de Grote Chef én je er een sneak preview in de nieuwste kookboeken gunt.

Verder natuurlijk alles wat een foodie-hart begeert: lekkere recepten, toffe producties, leuke tips en het kruim van 's lands en 's werelds beste chefs. Nooit was een topmenu zo goedkoop: € 5,95 (of in pakket met Feeling) en Peter, Peppe, Roger, Johan ... wijzen je de weg.  

* Kir, kir, kir*

Succes gegarandeerd

We hebben het allemaal druk, druk, druk, onze brievenbus staat niet naast die van Rob The Gourmet's Market of de Hanos, we springen evenmin allemaal begenadigd om met een prachtig Japans chefmes en weten ook niet altijd meteen wat we met een roner aan moeten. 

Dat alles is ook helemaal geen burgerplicht om te kunnen genieten van de smakelijke basisbehoefte die eten kan zijn, samen met vrienden, familie of desnoods de hele straat. Neen, want ik verzeker je: de kip in zoutkorst helpt je uit de nood. Indrukwekkend, poepsimpel, weinig werk en boordevol smaak. Wat wil een mens nog meer? Bye bye, kook- en etentjesstress. Dit tovert zelfs mijn vader op tafel... en de man krijgt echt maar nauwelijks een ei gebakken (nvdr, sorry paps, verder ben je natuurlijk briljant!).

VOOR 4 PERSONEN

3 kg grof zeezout

8 volle el venkelzaad, gestampt

2 eieren, losgeklopt

2 citroen, gehalveerd

1 el peperkorrels

1 bosje verse tijm

olijfolie

1 kip van 2 kg, liefst biologisch

1 bosje peterselie, gesnipperd

8 tenen knoflook, met schil en al geplet

DOEN:

Verwarm de oven voor op 200°C. Doe al het zout in een grote kom, samen met het venkelzaad, de eieren, het citroensap (bewaar de schil), de peperkorrels en een wijnglas water. Meng alles goed door elkaar. Wrijf de tijm fijn in een vijzel en meng er een paar flinke scheuten olijfolie door. Wrijf de hele kip met deze kruidige olie in. Ten slotte moet je de rest van de olie samen met de peterselie, knoflook en uitgeperste citroenhelften in de kip proppen. Het is de bedoeling dat je de kip zo vol propt dat er geen zout in kan komen. 

Neem een grote ovenschotel. Leg op de bodem een laag zout van ongeveer 2 cm. Leg de kip daarop en pak de rest van het zout er omheen. 

Zet de kip 2 uur in een voorverwarmde oven, haal hem eruit en laat 15 minuten rusten. Breek de zoutkorst open. Serveer de kip op een schotel, trek het vel eraf en scheur het vlees los van de pootjes en de borst. 

LEKKER MET:

* groene salade, wat brood en een flesje witte wijn

* geraspte mierikswortel gemengd met crème fraîche of yoghurt

* zelfgemaakte basilicummayonaise

* volle yoghurt gekruid met peper en zout en komkommer gemarineerd in chardonnay-azijn en olijfolie (cfr. Kwinten de Paepe)

Thanks to Jamie Oliver

Rob The Gourmet's Markt inspireert

Mijn slaapogen sperden zich onmiddellijk bij het binnenkomen van Rob The Gourmet's Market wagenwijd en opgewonden open. Dit was het Foodie Walhalla! Moest ik gelovig zijn, dan was dit mijn hemel. Wegens geen duidelijk godsdienstige richting in mijn leven benoem ik de plaats nu dan maar gemakshalve mijn dosis chocolade, mijn voorspel, mijn veilige haven, mijn toevluchtsoord, mijn antidepressivum.

Rob The Gourmet's Market, dat is tientallen rayons gevuld met het lekkerste wat de voedingsindustrie - of beter, de telers, ambachtslieden, vissers, dierenkwekers ... zie je het verschil? - ons te bieden hebben. Zelfs voor tomaten is er een stelling van twee meter voorzien! Je hebt hier niet in soort kip. Neen, om een keuze te maken in de afdeling gevogelte heb ik zeker een uur nodig. De visafdeling doet mijn favoriete viswinkel verbleken. De rekken puilen uit en de mooie verpakkingen lonken. De mensen die er boodschappen doen, kom ik weliswaar niet tegen in de Colruyt of Bioplanet waar ik ga. Laat staan de Aldi.

Rob is een ommetoer waard. En Rob doet het kriebelen en inspireert. Vanavond op het menu: Gebakken schol met een botersaus (jaja, van Jean-Yves Bordier, te verkrijgen bij Rob) van garnalen, limoen en rode chilipeper. Voor de botersaus ga ik voor de variant met algen. Meer hierover in Feeling van juli 2011. Eerst het recept, van de hand van Gizzi Erskine, Briste chef, retrovamp tatoeages incluis en naar verluidt danige concurrentie voor Nigella Lawson.

 NODIG (voor een kwartet): 

4 scholfilets

50 g bloem, gekruid met peper en zout

2 el olijfolie

80 g boter, plus 1 el

3 knoflooktenen, gepeld en gesnipperd

1 rode chilipeper, van zaden ontdaan en fijngesneden

200 g kleine, gekookte en gepelde garnalen

klein bosje verse koriander, fijngehakt

sap van 1 citroen

zeezout en versgemalen zwarte peper

DOEN (alleen als chef of in kwartet):

Haal de visfilets door de bloem. Verhit de olie in een pan en voeg 1 el boter toe. Leg de vis, wanneer de boter begint te schuimen, in de pan. Bak de filets 2 tot 3 minuten aan elke kant of tot de vis krokant en aan de buitenkant goudgeel is, maar vanbinnen mooi wit. Haal de vis uit de pan en laat hem uitlekken op keukenpapier. 

Giet de olie uit de pan, wrijf hem schoon met een stuk keukenpapier en voeg 80 g boter toe. Voeg, wanneer de boter begint te schuimen, de knoflook met rode chili toe en ba die 1 minuut of tot de knoflook gaar is. Doe de garnalen in de pan en bak die nog een minuut mee. Voeg ten slotte de koriander toe, plus het limoensap en kruid met zout en peper. 

Leg een scholfilet op elk bord en schep er een paar lepels garnalen-botersaus over. 

TIPS:

Vervang de boter door boter met algen (bv. van Jean-Yves Bordier). De zilte algen ondersteunen de zachte smaak van de vis perfect.

*

Ik koos voor een garnituur van gekookte aardappeltjes in de schil

*

De vis legde ik op een bedje van geblancheerde lamsoor

*

Lekkere groenten: sluimererwten en venkel

*

Wijnidee: Bergerac Sec - 2008 - Grande Maison, Cuvéé Sophie
(biologisch)

Droog geknipt bij Wakko

Tijdens de lunch liet ik de paprikasoep voor wat ze was: afwaswater met brokken paprika. Dat kwam omdat enkele weken geleden leuke vriendin de Journaliste enthousiast mailde over haar nieuwe kapsel. Het was geen verandering à la van lang elegant golvend haar naar een hippe, opvallende en asymmetrische carré inclusief pony. Neen, het was "een subtiele verandering, een hele opfrissing. Leuk én handig. Voor niet eens zoveel geld.". Ja, en zoiets prikkelt natuurlijk mijn interesse. Ik zat achter mijn MacBook als een dorstige tekkel: tong kwijlend uit mijn mond, ogen wijdopengesperd. 

Maar ze was nog niet klaar met haar enthousiasme. De Journaliste had ook eerder een interview gedaan met de chef van het salon en dat was "ook een gedreven en leuk gesprek". En dan nog meer magische woorden: "ik heb een vriendinnenkortingsbon voor jou." Goed, korte metten. Ik wilde weten waar en hoe en met wie en wanneer en ... ik ook zo'n kapperservaring kon hebben! Nu, stante pede!

Voor - moe, fluffy en harig

En zodoende liet ik mijn lunch links liggen om me droog te laten knippen door Fabian bij Wakko Brussel, het broertje van het Gentse filiaal van de vriendin. Zoals Fabian me - ook al - enthousiast vertelde: "wanneer je haar droog knipt, dan boetseer je eigenlijk een kapsel. Je laat het haar leven en de weg tonen. De stappen die je moet nemen om tot een bepaald coiffure te komen, liggen niet vast zoals bij nat knippen." In die zin is het moeilijker, maar het is ook een creatiever proces. 

Bovendien weet de kapper voordat hij begint hoe je haar zich gedraagt als het los en droog hangt. In mijn geval: zoals pierenverdriet. "Oh, absoluut geen volume", ondermijnt Fabian met zijn vriendelijk Frans accent meteen mijn hoop op een wulpse haarbos. Attent dat hij is, verzekert hij me echter ook meteen dat hij er wel iets leuk en pittigs van kan maken. "Laagjes, maar niet te veel. We willen geen McGyver. En wild en los ingeknipt", dat klinkt me goed in de oren. 

De vrees voor de afwezigheid van het wassen - voor velen het leukste moment van het kappersbezoek - is ongegrond. Niet alleen verkies ik dat degene die aan mijn haren plukt tenminste weet hoe die vervelende slierten zich gedragen, maar deze Wakko Fabian draait, trekt, snijdt en masseert mijn haardos en hoofdhuid ook. Mijn hoop op nu eindelijk eens een kapsel met pit dat bij mijn gekke snoet past, groeit bij elke van zijn creatieve uithalen. 

Hoewel mijn nieuwe coiffure een uur later toch weer in zijn eigenzinnige plooi ligt, stapte ik met een beetje meer zelfvertrouwen het salon buiten. De zon scheen aan een blauwe hemel en ik was bijna door Brussel aan het huppelen. Voor een goed begrip: ik was dus blij. En nu, nu zal ik stiekem nog wat in de spiegels en vitrines gluren om de blijdschap te voeden en de eigenzinnigheid van mijn haar naast me neer te leggen.

Nog steeds moe, maar wel blij

Moe en fluffy en iets minder zeker, maar wel blij

Ik kreeg van Fabian drie bonnen mee, goed voor een korting van 50 %. Wakko heeft filialen in Antwerpen, Brussel en Gent. Interesse? Let me know!

Wijn drinken voor autoliefhebbers

In een iets verder gelegen en duister verleden bracht ik met oestrogenen overgoten teksten aan voor Drivr.be. Deze mooie website verenigt de petrol heads der lage landen, met ruimte voor stijl en humor. Een niet zo'n vaak voorkomende combi. 

Op tijd zag ik in dat ik meer te zeggen had over kookpotten en ingrediënten, dan over pk's, autobanden, motorblokken en koppeling, dus trok ik me terug op mijn eigenste speelterrein hier. 

14,95 £ op www.caagis.com

Maar af en toe voel ik die Drive(r) nog eens kriebelen. Bijvoorbeeld als ik zo'n grappige wijnstop tegenkom op een surfstrooptocht. Voor de auto-slash-wijnliefhebber. Een zesde versnelling is (veiligheidshalve?) weggelaten.