Alles staat op het internet?

Roze wangen, een sprekende oogopslag, gezonde verpakking ... dankzij Natasha en haar Mila d'Opiz producten. Als het brandt, loop ik terug naar binnen de trap op om mijn reissetje, assortiment staaltjes en dagelijks pottenritueel te redden. Ze zijn mijn baken in donkere dagen.

Propvolle agenda en propvolle wegen zorgen ervoor dat ik niet meer regelmatig genoeg bij mijn schoonheidsdealer raak. No prob, 1 plaats, het world wide web. De hele wereld is te vinden op het internet. Als er iets gebeurt, 1 plaats, het www. Als je een rariteitenkabinet wil opstarten in je woonkamer, 1 plaats, het internet. Voor je boodschappen, kaarsen, kleding, boeken, sokken, lingerie, lakens, 1 plaats, cyberspace.

Niet zo voor nachtcrème, blijkbaar. Ik heb dankzij de excellente nerds van Google tot in de Afrikaanse steppe gezocht voor een webshop met Mila d'Opiz in de rekken: niente, nada, nul de botten te vinden. Ik heb wel het telefoonnummer van Natasha weer gevonden. Mijn pakketje staat op me te wachten! 'k Heb haar meteen een nieuw businessplan voorgesteld: Natasha's webshop... Ja, ze zei niet neen.

Een pogin tot Oosterse zen

Gong.

APERO-time =

Kroepoek, Vietnamese loempiaaaaaaatjes en bijhorende dipsaus + Lichee-bubbels
cd met Chinese gezangen

DINNER-time =

Gamba's in rode ui en look wokken
Parijse paddestoelen en broccoli in de wok
Overgieten met witte wijn
Laten garen
Mange-toukes toevoegen
Sambal + currypasta + beetje sojasaus + ?
cocosmelk

Jasmijnrijst koken/stomen

Schotels afwerken met verse koriander

AAN TAFEL! =

Glaaaaasje witte wijn schenken

kletsen
genieten
proeven
smullen
voelen
ruiken
geuren

DESSERT =

Zetel, kaarsjes, babbels
lach

Holy .... f*ck!

I like!



Je moet het maar doen: vijf minuten uitstekende politietelevisie met een woordenschat van .... jep, 1 woord met enkele variaties. Je kan al raden welk woord.

Onuitspreekbaar en mooi: fanmail

Ik trek rond, van hot naar her, omdat ik graag meemaak, ervaar, voel, niets mis, leer, opslurp, opzuig, absorbeer. Verhit en geklutst kwam ik onverwacht aangestrompeld tussen de ene en de andere Lei om de laatste holle klanken op te vangen van Yevgueni in het Hents. Het water weerkaatste 's mans schrijvers- en zangtalenten en vermaakte ze tot iets wat geen indruk naliet. De mojito's deden dat wel.




Ik trek verder rond, van hot naar her, klaar om op te nemen, om te kijken, om te voelen, om te dansen. Verhit, maar niet meer zo geklutst wring ik tussen een massa people, tussen bomen en trapjes om een blik te werpen op die andere Leuvenaar. Geen beeld, wel klank. Een vollere klank. Maar geen Kannibalen. Dat weerklinkt enkel in menig auto. Het zijn andere tonen, want ze hebben maar een uur om hart en ziel te veroveren. Plan lijkt te lukken.



Toch liever de cd. Of geef me een kiosk in het park met wat boterhammen. En een Klaas en een gitaar. En dat speciale om te delen. Geen kannibalen, wel overtuiging. De teksten, de sound, de humor, de waarheid.... Er komt nog, want ik wil mensen opeten, tot me nemen, voelen, proeven, horen, ervaren!

Stampvoetend en briesend

Het belooft een warme, zelfs hete dag te worden. Nope, niet Frank de weergod, noch Sabine 's hogedrukgebied hebben het me verteld. Wel het aantal kindervoetjes en grijs gepermanente hoofden op de trein. Ik reis naar Bruxelles Midi. Zij naar Bruhhe en Blànkenbaaarge.

Life can be so beautiful: gratis word ik getrakteerd op een zuiders schouwspel wanneer de trein zachtjes schokkend aankomt in het Midi-klimaat. Olé! Een mensenmassa, nog meer kindervoeten, grijs gepermanente hoofden en al zonverbrande armen, staan te wachten op het perron. Niet wachten, ze staan klaar, alert. Ik zie de adrenaline kloppen in hun bloed.

Ik zie een meute woeste stieren, stampvoetende runderen, varkens die zich verdringen. De rode lap die zo meteen zal openschuiven heeft effect: ze stampvoeten, ze briesen, ze schuiven mee op. De dierlijke spieren in hun rug spannen zich op. De rode lap schuift open. Nog geen 15 cm opening en de meute komt, nog steeds stampvoetend, op gang ... Geen nanoseconde te verliezen op weg naar Blànkenbaaaarge.

Ik weet het: de zee, ze heeft iets magisch. De zee, ze geeft je een instant vakantiegevoel. De zee, ze brengt je tot rust. De zee, ze laat je dingen doen die je in het bos niet doet. De zee, zelfs de grijze Noordzee, neemt je gedachten mee op de deining van de golven en de krullen van de wind.

Máár wat ze ook zouden doen - briesen, stampvoeten, leuteren, wachten, beleefdheidsregels respecteren, geduld tonen, een hamburger eten, een gebaar van genegenheid naar de misses of de mister, hun tanden poetsen, paperclips verzamelen - de trein zal er wel komen (technische pannes even te na gelaten)!

Dus viervoeters op mijn trein, stromend testosteron, opverend oestrogeen, ontvlammend dierlijk instinct ... ik beleef safaritaferelen het liefst op een continent dat wat zuidelijker ligt.

De bijbel+

NU: nog 14 dagen, 15 uren, 11 minuten en 33 seconden, nee 32, 31, 30, 29 ... - je snapt het idee wel - en de Ikea-catalogus ligt in de brievenbus!!

Find Wally

Nu, sowieso een dag of twee erbij.

Want nu, Ikea meent te denken dat ik niet zit te popelen.

Bizar toch nu, want normaal komt hij in augustus.

En nu, komt die pas in september!

Genieten uit een pakje

08.00u -> Met moeite ontwaken. Oh, wat wil ik me wentelen in lakens die naar slaap geuren. Ingebed in dromenland.

10.00u -> Working time. Attaque of the killer bacterie. Opblazen die vernauwde slagaders. I'm on my way... en bedenk me tussen medische termen door dat het geopperde idee van pasta en zalm wel slaagkansen heeft.

12.00u -> Mijn dag lijkt zich te ontwikkelen in blokken van twee uren. Ik slenter naar de plaatselijke supermarkt, meng me onder daklozen, marginalen, buurtbewoners en hip stadsvolk om bolletjesgewijs het plastic mandje vol te laden. Maar niet te vol.

12.14u -> wat eerst "geen voorgerecht" was, staat nu in mijn hoofd gegraveerd als "carpaccio van runds met rucola, pijnboompitten en een scheutje olijfolie, afgetopt met pezo".

12.16u -> enthousiasme en brainstroom nemen nog meer toe.

12.42u -> happy feet, happy face and painfull knees: on their way back to work.

12.52u -> dagdromen over slagaders, carpaccio, bacteriën, home cinema kits en zalm.

17.54u -> een namiddag ten dienste van anderen dreigt de motor een beetje stil te doen vallen. Zoeken naar gedrukte info tussen blikjes Cola Light en stapels papier.

18.21u -> in de zon. Perron 14. De inhoud van het plastic mandje in een plastic tas (eco-tas!). Kriebelende vingers. Vermoeide ogen. Zeetoeristen van boven de 62 als wagongezelschap, beautiful view.

19.14u -> drie verdiepingen dichter bij de hemel. Basilicumplant onder het raam. Ingrediënten uitgestald. Pakketjes dicht aan het vouwen. Met daarin, per pakje:

een zalmmoot
een schijfje citroen
een scheutje goede olijfolie
een scheutje droge witte wijn
verse rozemarijn
verse basilicum (die even van onder dat raam moest verdwijnen)
oregano
peper
zout
gehalveerde kerstomaatjes
blokjes courgette

30 min. later en 200°C warmer geeft dat een smaakvol, subtiel en geurend gerecht!

19.26u -> pakketjes zijn bezig smaken te vermengen, onder warmte vochtig te blijven. Carpaccio vraagt om ciabatta en hongerige magen. Me me me me! And you you you!

20.12u -> papilotte van zalm geserveerd met papardelle en een pepersaus van witte roux. Right on time, right pink.

21.20u -> Clarkson en zijn vriendjes uit de boy scouts sjeezen rond in een BMW M5, aka strandjohnnenbak.

23.53u -> Buona notte!

Strolling ... in the city... in the mind

London.

Slenterend door de stad.

Een bruisende haven. Een genot van alle senses.

Wandelend door de minds. Prikkelend. Fascinerend. Skin touching.

Do it!

"Walking in my mind" - Hayward Gallery - South Bank

Hot hot hot

c'est arrivé ... prés de chez moi.
Et vous?!

Vlezig

Grote mosselen. Vlezige mosselen. Sappige mosselen. Mossels. Moules. 't Is zomer, dus hol ik mee op de trend. Lekker eten in goed gezelschap sla je gewoon niet af; het zou heiligschennis zijn. A stasera!

Napoli-tip: pasta con cozze, zucchini e finocchio. Buon appetito!

Durfal

Ik denk, dus ik ben. Ik voel, dus ik ben ook. Misschien zelfs nog meer.

En een durfal. Of eerder een domme gans... om meneer Descartes zijn theorie aan te vullen, te nuanceren.